Wszystkie działania podejmowane w naszym Żłobku mają na celu wszechstronny rozwój dziecka.
Nasza praca polega w szczególności na:
- Kształtowaniu umiejętności społeczno-emocjonalnych;
- Rozwijaniu aktywności poznawczej dzieci;
- Doskonaleniu sprawności motorycznej i manualnej dziecka;
- Prowadzeniu zajęć wychowawczych zaspokajających indywidualne potrzeby psychospołeczne dziecka;
- Kształtowaniu u dzieci pozytywnych nawyków i przyzwyczajeń;
- Organizowaniu zajęć stymulujących wszystkie sfery rozwoju dziecka:percepcji mowy i komunikacji, motoryki dużej i małej, sfery poznawczej i społecznej.
Zapewniamy różnorodność zajęć sprawiając,że dzieci chętnie się angażują, uczestniczą w nich:
- zabawy tematyczne,
- czytanie bajek rozbudzające wyobraźnię i rozwijające koncentrację,
- zabawy plastyczne,
- zabawy manipulacyjno – konstrukcyjne,
- zabawy muzyczno – rytmiczne
- zabawy ruchowe – mające na celu rozwój sprawności fizycznej dziecka,z wykorzystaniem min. chusty animacyjnej, tunelu animacyjnego, czy też klocków dostarczając dzieciom wielu wrażeń, jak również wspomagając rozwój psychoruchowy
Dobierając odpowiednie metody pedagogiczne w formie zabaw, gier i innych sposobów organizacji czasu wolnego staramy się umożliwić dzieciom wszechstronny i harmonijny rozwój. W Naszym Żłobku podczas pracy z dziećmi wykorzystujemy elementy z następujących metod:
Pedagogika Klanzy
Metoda oparta o dobór różnorodnych technik pracy z dziećmi: dźwięk, ruch, plastyka. Opierająca się często o utwory z zakresu muzyki klasycznej pozwala dzieciom kształtować koordynację wzrokowo-ruchową, odnajdywać się w przestrzeni, a także kształcić swoją sprawność w wielu zakresach. Metoda szczególnie lubiana przez dzieci przez swoja różnorodności i dynamiczność.
Atreterapia
Forma zajęć wspierająca rozwój dzieci poprzez dostęp do szeroko rozumianej sztuki. Przez zajęcia muzyczne, plastyczne, parateatralne, taneczne dzieci kształtują potrzebne im funkcje, integrują się, a także rozwijają indywidualne talenty. Zajęcia z elementami arteterapii prowadzone są przez opiekunów podczas codziennych zajęć.
Metody: Karla Orfa, A. i M. Kniessów, Batti Stauss
Wymienione metody mają na celu rozwój motoryczny, muzyczny i przestrzenny dzieci. Realizowane są najczęściej podczas zajęć rytmicznych, wpływających na rozwój motoryki dużej, orientacji przestrzennej i orientacji w schemacie własnego ciała. Podstawą ich przeprowadzania jest naśladowanie ruchów, dźwięków, gra na instrumentach, zajęcia rytmiczne.
Metoda Weroniki Sherborne
Metoda ruchu rozwijającego powstała z myślą o dzieciach niepełnosprawnych, szybko jednak została zauważona jako ważny element w pracy z dziećmi zdrowymi. Zawierająca wiele ćwiczeń ruchowych, pogłębia sprawność fizyczną dzieci oraz świadomość kontaktu z własnym ciałem. Wykonywana w grupie pogłębia świadomość interpersonalną.
Bajkoczytanie i bajkoterapia
Chyba każde dziecko lubi słuchać bajek. Świat bajki pozwala dziecku na rozwijanie wyobraźni, poszerzanie wiedzy i własnego słownictwa, przeżywanie różnorodnych emocji, a nawet na rozwiązywanie trudnych dla siebie sytuacji. Bajka ma również ogromne zalety wyciszające i relaksacyjne, dlatego jest stałym towarzyszem podczas codziennych zajęć z dziećmi.
Integracja Sensoryczna
Rozwój percepcji wrażeń: dotykowych, wzrokowych i słuchowych, planowanie ruchu. W przypadku większości dzieci proces integracji sensorycznej rozwija się w sposób naturalny w wyniku typowych aktywności dla wieku dziecięcego. Planowanie ruchu jest naturalnym efektem tego procesu, podobnie jak umiejętność wykonywania reakcji adaptacyjnych na bodźce sensoryczne. Niestety u niektórych dzieci integracja sensoryczna nie rozwija się w wystarczającym stopniu. W takich przypadkach mogą pojawić się problemy w nauce, rozwoju lub problemy z zachowaniem.
Elementy muzykoterapii
Tradycje stosowania muzyki w terapii sięgają już czasów plemiennych, kiedy szaman w czasie rytuałów leczniczych stosował śpiew, grę na instrumentach i taniec. Podstawowym środkiem oddziaływania w muzykoterapii jest dźwięk, muzyka, która często jest wyzwalaczem i katalizatorem przeżyć i emocji. Wyróżnia się podział na: muzykoterapię aktywną, do której zalicza się oddziaływania angażujące „fizycznie” (jak śpiew, gra na instrumentach, ruch przy muzyce, improwizacja) oraz muzykoterapię receptywną, której podstawą jest słuchanie muzyki, relaksacja i wizualizacja.
Metody: Karla Orfa, A. i M. Kniessów, Batti Stauss, Irene Fleming.
Wymienione metody mają na celu rozwój motoryczny, muzyczny i przestrzenny dzieci. Realizowane są najczęściej podczas zajęć rytmicznych, wpływających na rozwój motoryki dużej, orientacji przestrzennej i orientacji w schemacie własnego ciała. Podstawą ich przeprowadzania jest naśladowanie ruchów, dźwięków, gra na instrumentach, zajęcia rytmiczne, ćwiczenia inhibicyjno – incytacyjne .
Metoda Pedagogiki Zabawy
Metoda ta polega na wykorzystaniu w procesie dydaktyczno-wychowawczym różnych pląsów, zabaw muzyczno-ruchowych, tańców ludowych w celu integracji dzieci. Uczy ona współdziałania w grupie, wyzwala aktywność, pobudza dzieci do ekspresji muzyczno-ruchowej. Poprzez ćwiczenia muzyczno ruchowe w grupie ułatwia komunikację interpersonalną i uatrakcyjnia zajęcia edukacyjne.
Elementy Metody malowania dziesięcioma palcami
Twórczynią metody malowania palcami jest pedagog R.F.Show. Walory tej metody to: pomoc w pokonywaniu lęku, uwolnienie się od zahamowań, wzmocnienie wiary we własne siły, pobudzanie ekspresji fantastycznej. W trakcie zabawy, kolorem zgodnym z tą metodą, pozwalamy maluszkom na dowolną ekspresję twórczą.